ψυχανθός

Γύριζε στους δρόμους ο τρελός λαγός
γύριζε στους δρόμους
ξέφευγε απ' τα σύρματα ο τρελός λαγός
έπεφτε στις λάσπες

Φέγγαν τα χαράματα ο τρελός λαγός
άνοιγε η νύχτα
στάζαν αίμα οι καρδιές ο τρελός λαγός
έφεγγε ο κόσμος

Bούρκωναν τα μάτια του ο τρελός λαγός
πρήσκονταν η γλώσσα
βόγγαε μαύρο έντομο ο τρελός λαγός
θάνατος στο στόμα

Μίλτος Σαχτούρης

(Ι)

οι φλεβάρηδες
τα λεωφορεία
και λίγος θάνατος
για κείνους που ξοδεύτηκαν άσκοπα
μακριά απ' όλους
που δεν τους έφτασε τίποτα
για κείνους που απ τους λιγμούς τους
ξεχύλιζαν ιστορίες για λύκους
για όλα αυτά που νοστάλγησαν
σ' ένα σκουπιδοτενεκέ
που χιμήξαν να κατασπαράξουν
οι αιώνες.

(ΙΙ)
οι δύσεκτοι χρόνοι
οι πιο δύσκολοι
και λίγος θάνατος
στο στόμα του λαγού
ή του Σαχτούρη
στα χέρια του ποιητή
στην αίθουσα προσμονής
εισητήρια ονείρων για όσους πληρώνουν
για όσους ελπίζουν
ελπίδες και ενοχές αναπήρων
για όσα δεν μπόρεσαν να υπάρξουν
ασθενικούς ψυχανθούς
που δεν κλαδεύτηκαν σωστά
ή στην ώρα τους
τρόποι να έχω
τρόποι να πεθαίνω
και να γλείφω το σαράκι απ' τη σάρκα σου
για να σου δείξω πως δεν αξίζει
δεν αξίζει να ζητάς ζωή εφεδρική
για λίγες ηδονικές λέξεις
για κάτι που δεν γράφτηκε
κι ούτε που θα μπορέσει
ποτέ να γραφτεί.

(ΙΙΙ)
οι εφηβικές μέρες
μέσα από κάκτους μολυσμένους
αιώνια συνδιαλλαγή με το εφήμερο
κάπως να οριστεί να μην ξαναυπάρξουμε
να ευνουχίσουμε όσα μας χαρίστηκαν απλόχερα και βίαια
τόσο βίαια
χωρίς περιθώρια πένθους
εμείς θα εφέυρουμε τα περιθώρια Νίκο
ένα με το φως
ένα με τη ζωή
αφού θα έχουμε δαμάσει
χίλιους θανάτους.