γαμημένες ώρες

ρε ξεκόλλα
τίποτα δεν καθορίζεται
όλα δαγκώνουν το αναποδιασμένο σώμα
όμως, άλλη μέρα θα είναι
πιο νωρίς
ο μεθυσμένος θίασος θα εξιλεωθεί
θα τρεκλίσει στο χάραμα ο τρελός θίασος
οι δρόμοι θα αναμένουν
τις ρόδες των ποδηλάτων μας
τίποτα δεν θα αντηχεί
δεν θα αντιγυρίζει, με μασημένες συλλαβές
πίσω απ' τις λέξεις, κι αγγίζω τώρα
το κενό
ταπεινά και φλερτάρω
το μαστούρη ήλιο
πόσες φορές στο είπα;
πόσες φορές είπα να μην μου γαμάς την ψυχολογία;
γάμα εμένα καλύτερα
θα σου έρθει φτηνότερα
και θα είναι πιο ανώδυνο
και πιο θλιβερό
περπάτησες και
τα βήματά αυτά ξύπνησαν μέσα μου την διάνοια
των πιο απομακρυσμένων λέξεων
των άρρητων φόβων, ξέρεις
ρε
ανθίζουν κάποιες μέρες, ανατέλλουν
κάτι παράξενα πρόσωπα μέσα μου, επικίνδυνα όμορφα
και ακανόνιστα
και ανατέλλουν
γιατί τόσες χιλιάδες φορές πνίγηκαν και πάλι ανατέλλουν
δεν είναι ωραιο;
και τόσο μα τόσο ψυχοφθόρο
και μοιραίο,
άφραγος καιρός, περπατάει με τα χέρια στις τσέπες
κι αποζητά, τις μέρες που δεν ζήσαμε και πέρασαν
και πέρασαν!
γιατί είναι ωραίο ρε
οι άνθρωποι να σου θυμίζουν τοπία
και τα τοπία να θυμίζουν ανθρώπους
- προσέγγιση εκατοστού
στο φαινόμενο της ζωής -
ζούμε χαραμίζοντας λέξεις
για άγραφα ποιήματα
κι οι ώρες εκδικητικές ξανθιές, αλύπητες γκόμενες
μαλακισμένες και γαμημένες
και ξέρεις ρε
αυτές τις ώρες
είναι ωραίο να με μισείς, να με βρίζεις να
ακροβατείς
στα ναυάγια των νευροκυττάρων μου
ξέρεις
πώς όλα ήταν ωραία πριν εξαφανιστούν
πώς τίποτα δεν μεταβάλλεται
στη γαμημένη ζωή μας
το μόνο που αλλάζει θέση είναι ο λεπτοδείκτης
και γουστάρεις τη μέρα που όλα θα είναι μπλε
γουστάρεις να με δεις να σου μαγειρεύω γυμνή
και να υπογράφω την καταδίκη μας
με γκρίζα μάτια
και δολοφονημένους μαστούς.