παγιδα

δεν περιμένω πια κανέναν τα χαράματα

σαπίζει μέσα σ ένα κλουβί με ομοιόματα ζώων
και γυμνές ετοιμοθάνατες γυναίκες
η αιτία του σύμπαντος

όταν τα καλώδια ψυχομαχούσαν
να δυεισδύσουν στην αποκορύφωση
εγώ τ' απόδιωχνα
και φαινόμουν ευτυχισμένη

λογικά σφάλματα και ασύμβατες λέξεις
με προσδιορίζουν
σκόπιμα και αβάσταχτα
μέχρι να στείλω τον εαυτό μου στο διάολο

δεν περιμένω πια κανέναν τα χαράματα
ούτε το νόημα του χάους.