μόνος

πριν φύγουν όλες οι μέρες απ' τα τρύπια μου χέρια, πριν ανταμώσω με τη σκιά μου στον ίδιο δρόμο, πριν με βρούν και με λιώσουν οι χειμώνες που αγάπησα, πριν αγγίξω με στοργή τα χρόνια, τη νεότητα πριν χαραμίσω, πριν ευνουχίσω επιθυμίες, πριν αλλάξω δέρμα, πριν γδάρω με στοργή τη ζωή, πριν αναλωθώ σε παράδοξα όνειρα, πριν δω το φως που κοχλάζει, πριν καώ, πριν πάρω φωτιά. Πριν πεθάνω, ήμουν μόνος.



οι εποχές
οι ελπίδες
οι άνθρωποι

έτρεμα, κι ήμουν μόνος
έτρεμα, για να είμαι μόνος
έτρεμα, κι ήθελα να τρέμω μόνος

τόσο καταραμένα και αμετάκλητα μόνος.

οι εποχές που με τσάκισαν
οι ελπίδες που δεν με λύτρωσαν
η μοναξιά των ανθρώπων

άλλαζα, κι ήμουν μόνος
άλλαζα, για να είμαι μόνος
άλλαζα, και άλλαζα μόνος

τόσο άρρητα και προσδοκώμενα μόνος.

οι εποχές που έφυγαν κυνικά και με άφησαν παράλυτο
οι ελπίδες που με καταδίκασαν στην άπωση
οι άνθρωποι που έστρεψαν τα μάτια μου
προς τα μέσα

τόσο υπερήφανα, τόσο υπέροχα φλεγόμενος· και μόνος.