Τετάρτη 11 Απριλίου 2012
ασε με μένα
Βαριά μου τύχανε
άρρωστο μπόλι
κι ας μην υπήρχανε
τα είδαν όλοι.
Βαριά τ' ανύπαρκτα
και ριζωμένα.
Κάτσε και κοίτα τα
κι άσε με μένα .
Άσε με μένα
κλαδί γυρτό.
άσε με μένα,
δε βρίσκω ίσκιο να κρυφτώ.
άδικα φύγανε·
έφταιγες ψεύτη.
Κι άδικα ήρθανε
σε χρόνο κλέφτη.
Όσα μας είπανε
τα 'χαμε μάθει
κι όσα ξεμείνανε
τα 'χουμε πάθει.
Άσε με μένα
είναι γραφτό .
άσε με μένα,
σε ξένο χώμα θα θαφτώ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
"Την τελευταία φορά που είδε το πρόσωπό της, ήταν σε δωμάτιο νοσοκομείου. Τον όρκισε να προσέχει το παιδί και να του μάθει να παλεύει. Εκείνος, της ψιθύρισε πως πρώτα θα του μάθει να αγαπάει τα ποτάμια, την θάλασσα και το χιόνι. Και να αφήνεται. Να γίνεται όχι φύλλο στο νερό αλλά το ίδιο το νερό." http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.dolce&id=13989
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι άκου: http://www.youtube.com/watch?v=8clbkNqkLhI&feature=related