GRAIN-ΧΟΡΟΣ. - στίχοι

τα μάτια στεγνώνουν, τα χέρια μου κλείνουν

τα μάτια στεγνώνουν, τα χέρια μου κλείνουν

τα μάτια στεγνώνουν, τα χέρια μου κλείνουν

εικόνες που σβήνουν

εικόνες που σβήνουν

καρδιές που χτυπάνε

καθρέφτες που σπάνε

καρδιές που χτυπάνε

οι σκέψεις μάταια σκορπάνε

οι σκέψεις μάταια σκορπάνε

για κάθε κραυγή οι νύχτες γελάνε

για κάθε κραυγή οι νύχτες γελάνε

για κάθε πληγή οι αναμνήσεις ξεχνάνε

για κάθε πληγή οι αναμνήσεις ξεχνάνε

κι εγώ προδομένος, χωρίς να θυμάμαι

κι εγώ προδομένος, χωρίς να θυμάμαι

πέρα ως πέρα στο χορό αυτόν

πέρα ως πέρα στο χορό των στιγμών

πέρα ως πέρα στο χορό αυτόν

πέρα ως πέρα στο χορό των στιγμών

πέρα ως πέρα στο χορό αυτόν

πέρα ως πέρα στο χορό των στιγμών

πέρα ως πέρα στο χορό αυτόν

πέρα ως πέρα στο χορό των στιγμών

πέρα ως πέρα στο χορό αυτόν

εξεγέρσεις ονείρων

εξεγέρσεις ονείρων

εξεγέρσεις ονείρων, αποστάτες μικρών γυρισμών

εξεγέρσεις ονείρων, αποστάτες μικρών γυρισμών

απατηλά όνειρα, του χρόνου τα χνάρια

έξω απ' τον κόσμο, μόνοι κοιτάμε

έξω απ' τον κόσμο, μόνοι κοιτάμε

όσα χάσαμε, ποτέ δε γυρνάνε

όσα χάσαμε, ποτέ δε γυρνάνε

βαθιά μες την πλήξη οι χειμώνες γερνάνε

βαθιά μες την πλήξη οι χειμώνες γερνάνε

παιδιά τη νιότη σκορπάνε

παιδιά τη νιότη φυσάνε

σε πολύχρωμους κήπους το τέρμα ζητάνε

σε πολύχρωμους κήπους το τέρμα ζητάνε

πάνω στο δρόμο, χωρίς να θυμάμαι

πάνω στο δρόμο, χωρίς να θυμάμαι

πέρα ως πέρα στο χορό αυτόν

πέρα ως πέρα στο χορό των στιγμών

πέρα ως πέρα στο χορό αυτόν

πέρα ως πέρα στο χορό των στιγμών

πέρα ως πέρα στο χορό αυτόν

πέρα ως πέρα στο χορό των στιγμών

πέρα ως πέρα στο χορό αυτόν

πέρα ως πέρα στο χορό των στιγμών

πέρα ως πέρα στο χορό αυτόν

Evelyn Evelyn - Evelyn Evelyn

ένα υπέροχο κομμάτι κι ένα υπέροχο βίντεο..

Evelyn, Evelyn,
Why do we bother to stay?
Why are you running away?
Don’t you feel like severing?
Everything’s just come together at last.
It’s broken, I don’t want to play.

We grew up closer than most.
Closer than anything, closer than anything.
Shared our bed and wore the same clothes.
Talked about everything, spoke about so many things.

What shall we wear tonight? What shall we eat today?
Can we go ice skating? But we just did that yesterday.
Should we be firemen? Can we be astronauts?
What if they find us? They’re not looking anyway.

Fill my glass, let’s drink a toast.
This is our birthday, so why are we weeping?
At your side, I feel like a ghost.
I wake up first, and I stare at you sleeping.

What shall we wear tonight? What shall we eat today?
Do you think I should marry him? But we just met him yesterday.
Should we be movie stars? Will we be millionaires?
I want to be famous. They're watching us anyway.

We grew up so very close.
A parasite needs a host.
I’m only trying to do what is best for us.
Well, I never asked for this, I never wanted this.
All that I want is some time to myself.
Looking in your eyes, I’m coming home.
Just get away from me, please just stop touching me.
You’re always trying to be somebody else.
Now I realize I’m not alone.
Well, you’re only scared of me.
But you never cared for me.
Why don’t you let me free?
‘Cause you’d never dare to be.
‘Cause you never listen, you’re always insisting.
(I’m just/just stop) reminiscing,
I feel something missing.
I just want (you here with me/my privacy),
God (can’t we just get along/won’t you leave me alone)?

she said destroy (2)

γουστάρω
τόσο έντονα γουστάρω
την καταστροφή
τρέμω από ηδονή
στην ιδέα της ολικής κατάρρευσης
τα παραμορφωμένα πρόσωπα
τα σπασμένα γυαλιά
οι ιδέες
διαμελισμένες πόρνες
και αφύσικες, εκτροχιασμένες
χωρίς έλεος και με λύσσα
ν' αναζητούν το απίστευτο

και μισώ όλες τις λέξεις
που σημαίνουν τάξη

με οδηγεί ένα χάος.
απρόσκλητο ήρθε στην πόρτα μου
κούρνιασε στο σπίτι μου
και τώρα δηλώνει
μόνιμος κάτοικος
μέσα μου

με τόση ένταση και επιμονή
το εγώ μου πάλλεται
ν' ανατινάξει το σύμπαν

έλξη για τ' ασυνάρτητα
τ' αφινιασμένα μου πλοία
που παραδέρνουν στο κενό
και τα χάνω στους απέραντους ορίζοντές μου
ξέρω πως κάποιο απ' αυτά
θα με οδηγήσει στα απαράβατα
τ' αποδιωγμένα βράχια
και θα διαβώ ακέραιη πια
τη συρμάτινη πύλη

δεν ξέρω αν θα είναι εκεί ο γκρεμός
ή μια θεϊκή ευτυχία

ή κάποιος άντρας δυνατός
να τον προστάξω εγώ παντοδύναμη
"κατέστρεψε"

she said destroy

μες το σκοτάδι
σ' αυτό το σκοτάδι
που τα τσακάλια ουρλιάζουν
και λουλούδια αναδύονται
σ' αυτό το σκοτάδι
οι σημαίες σε κουρέλια
η παρθένα ευλογημένη
μες το σκοτάδι
σαν να ψάχνω εκεί
της ελπίδας το ματωμένο θήραμα
ο νεκρός σκύλος βυθίζεται
περιστρεφόμενος
στο σκοτάδι
σ' αυτό το σκοτάδι
πτώματα σωριασμένα
φουσκωμένα με γκαζολίνη
σε χαμόσπιτα και υδρορροές
το πρόσωπό της στην καταιγίδα
μέσα στο σκοτάδι
ακόμα σπασμένη, ακόμα αιμορραγώντας
η ρωγμή στο λαιμό
ξεκοιλιασμένη και διαπεραστική
η κραυγή της βροντής
το ματωμένο κάλεσμα του φωτός
Εκείνη Είπε "Κατέστρεψε"
στη μαύρη Νέα Υόρκη
μέσα σ' αυτό το σκοτάδι
που τα τσακάλια ουρλιάζουν
και λουλούδια αναδύονται
σ' αυτό το σκοτάδι
η παρθένα ευλογήθηκε
το κάλεσμα του κτήνους
μες το σκοτάδι
αναζητώντας εκεί
το ματωμένο θήραμα της ελπίδας
ο νεκρός σκύλος βυθίζεται
περιστρεφόμενος ξανά και ξανά
Εκείνη Είπε "Κατέστρεψε"
στη μαύρη Νέα Υόρκη

απόπειρα μετάφρασης από death in june

http://www.youtube.com/watch?v=myzNWd-Pp2g