όσο το χάος μέσα του βαθαίνει
προσπαθεί
το πρόσωπο
να μην το ξεθωριάσει.
όταν η σάρκα πάλλεται
εντός κι εκτός της
οι κυτταρικές χορδές
σκληραίνουν
τα δάχτυλα της μήτρας
αποθήκευσαν τη διάσπαση του νου
τα οστά του δίχρωμα
κρατήρες της απώλειας
οι κυλίδες των ματιών τους
ποίηση για ανάπηρα ηφέστεια
"ως τη διάλυση του σαρκίου"
είπε στο αφτί της
"εγώ θα αναγεννιέμαι
μέσα απ' την αστείρευτη
θωλή ενόραση
του πενταγράμμου"
προσπαθεί
το πρόσωπο
να μην το ξεθωριάσει.
όταν η σάρκα πάλλεται
εντός κι εκτός της
οι κυτταρικές χορδές
σκληραίνουν
τα δάχτυλα της μήτρας
αποθήκευσαν τη διάσπαση του νου
τα οστά του δίχρωμα
κρατήρες της απώλειας
οι κυλίδες των ματιών τους
ποίηση για ανάπηρα ηφέστεια
"ως τη διάλυση του σαρκίου"
είπε στο αφτί της
"εγώ θα αναγεννιέμαι
μέσα απ' την αστείρευτη
θωλή ενόραση
του πενταγράμμου"
Όσο λοιπόν κι αν γυρνάς
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τα βρίσκεις όλα εδώ όπως τ' άφησες
Και στο ίδιο όνειρο από ψηλά θα κοιτάς
Να βουλιάζει η πόλη στη θάλασσα
(ΣΤΟ ΝΤΟΡΕ https://www.youtube.com/watch?v=-AXWgSI0Aa0