νιώθω στο πετσί σου πια
όλες τις αναμνήσεις που ξέχασα μέσα μου
από την πρωινή γιορτή
ως το λύκαυγες μιας σκοτεινιασμένης θύλης.
Ζω για τη φωτιά σου.
Ωχ! Μόλις κατάπια και τη νοσταλγία σου!
Κι εκεί που οι αριθμοί σαρκάζουν τη διάνοια
μόλις που σε ψιλάφησα πρώτη φορά.
Μυρίζω σ' εσένα το σάλιο της θάλασσας
και γλείφω τη βλέννα του μυαλού σου.
Είναι αυτό που ήθελα να γευτώ πραγματικά.
Ζω για τη φωτιά σου.
Τα όμορφα όνειρα
που δεν έχουν αιτία
φεύγουν και νομίζουν πως είναι πυροσβέστες.
μα Εγώ,
αφού πνίγηκα στον ήλιο του τέλους,
αγάπησα τους ανθρώπους της ζωής.
Η ομορφιά βρίσκεται εκεί όπου κάποιος, κρεμασμένος στην άκρη των λέξεων, ζητάει σωτηρία. Εκεί πορεύεσαι κι εσύ. ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή