Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011



Κι έμεινε σαν στάλα τώρα ο ποιητής να ψάχνει τη σιωπή παραμιλώντας. Και στάζοντας ο ποιητής, μέσα σε μπουκαλάκια, όλη τη στάχτη απόσταξε του κόσμου.

1 σχόλιο:

  1. Να καταθέσω το δώρο μου: ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΟΜΟΡΦΑ, συλλέγοντας τη στάχτη αλλά και τη φωτιά του κόσμου. Να φτάσεις στο μεδούλι του....

    ΑπάντησηΔιαγραφή