Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

κάτι που κάποτε ίσως μελοποιηθεί

Λυπήσου τη μητέρα σου
Λυπήσου τη ζωή σου
Κράτα όσα σε βαραίνουνε
Και καν’ τα προσευχή σου

Κράτα παρηγοριά στερνή
Το φως του ιχνηλάτη
Κι αν σου στερέψει η αντοχή
Πάλι θα υπάρχει κάτι

Στις άκρες των δακτύλων σου
Στο κέντρο της αβύσσου
Υπάρχει κάποια σιγαλιά
Που ακούει την κραυγή σου

Μ’ αν ποτέ κλάψει η χαραυγή
για τα δικά σου μάτια
Πριν ξημερώσει τράβηξε
για άλλα μονοπάτια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου