ο θεός
κατέβηκε στη γη και μου ζήτησε ψιλά
φεύγοντας μου κλεισε το μάτι: "τώρα ξέρεις"
ο Μπουκόβσκι με τη Ζατέλη έπεσαν στη θάλασσα
τα νερά ήταν κρύα
οι σελίδες τους ζεστές
η ακοσμία
κρατάει μούτρα ακόμη στον κόσμο
το προξενιό μου δεν έπιασε
οι ειδήσεις
απαγγέλουν λόγια τρελών
το 'πε ο Βέντερς προχθές
Όσοι δε υπήρξαν ποτέ
τραγουδούν Tom Waits
και παίζουν χαρτιά
και τότε αντιλήφθηκα
πως ο θεός
ξέχασε τον αναπτήρα του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου