Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

What can never be lost is gone, It's stolen in a way.

The Beast it cometh, cometh down
Το κήτος
κατάπιε
ότι απόμεινε απ' τη φωτιά
που με τόσο κόπο
ανάψαμε.

Άνοιξε το μεγάλο στόμα του
καταβρόχθησε
τον Άνεμο, το Βλέμμα, τη Γιορτή
τη Νιότη, τ' Αστέρια, το Θάνατο
κι έπνιξε
τη θάλασσα
όπως της άξιζε
είπε.
Ύστερα ρέφτηκε
κι αφού είχε μείνει πια μόνο
στο σύμπαν
έφυγε
απ' την πίσω πόρτα
που κανείς μας
ως τότε
δεν είχε προσέξει.

Evil things brought down by the light
Life goes on until the end.

1 σχόλιο:

  1. ΘΑ 'ταν κρίμα να συνέχιζες την άρνηση διέλευσης μέσα απ' την λεξοπεδιάδα σου. Πού θ' απάγκιαζαν οι πληγωμένοι λύκοι; Πώς θα ένιωθαν ενοχές οι άνθρωποι με τα περίστροφα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή