δεν θα χορέψω ξανά εκεί, στο βάθος της πλατείας
ούτε θα τραγουδήσω ποτέ πια για κανέναν
οι άνθρωποι πεθαίνουν, όπως και να το κάνουμε
ό,τι και να κάνουμε
δεν νιώθω τύψεις για την ψυχή μου
για το κορμί μου λίγες, ελάχιστες
"υπάρχουν θύελλες που φωσφορίζουν στο σκοτάδι"
κι αν το πιστέψεις μπλόκαρες καημένε μου
διχοτομείς την ευτυχία
παραγοντοποιείς το χάος
λογαριθμίζεις τη ζωή
το άπειρο, το μόνο, το ανυπέρβλητο
εκεί στο βάθος της πλατείας, μόνη η ψυχή ασθμαίνει
τα όριά της δεν υπολογίζονται με νούμερα..
Εισέρχεσαι στο μάτι του κυκλώνα, μα σίγουρα μπορείς να θερίσεις φως αν αποστάξεις την καταιγίδα. ΧΟΡΕΨΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΦΤΕΡΟ ΤΟΥ ΚΑΡΧΑΡΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όταν, μετά από ένα χρόνο, χρησιμοποιήσεις τα μαθηματικά σου για να μετρήσεις το βάθος του κρατήρα και την ένταση της φωτιάς, θα βιώσεις την μέγιστη χαρά ότι θα είσαι ΖΩΝΤΑΝΗ
ΑπάντησηΔιαγραφή