αφημένο λοιπόν, το κουσούρι της ποίησης
η δυσκολη, δυσαρμονική, δυσπρόσιτη φαντασία μας
το πλέκει σαν ιστό της φύσης με φροντίδα
το εμποτίζει με νόημα και λόγους πολλούς ύπαρξης
όλοι χειροκροτούν τον Ποιητή
όλοι φεύγουν μακριά του μετά την παράσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου